Neobičnog položaja i unutrašnjeg rasporeda (ukopan pod zemlju, za prostor crkve (Hram Uspenija Presvete Bogorodice) iskorišćen je prirodni oblik pećine).
Podignut je 1897. g. na osnovu čudesnog viđenja koje je imao čobanin Petko (potonji jeromonah Platon).
Kasnije je pećina proširivana kako bi dobila oblik osnove crkve. Na obije bočne strane su manje pećinske prostorije uređene kao kapelice.
Unutrašnjost manastira oslikao je njen ktitor kaludjer Simeon Popović, prilagodjavajući scene prirodnom obliku stijena. Na njegovom uređenju radio je sve do smrti 1941.
Na postojanje crkve ukazuje jedino trem sa dva zvonika . Tlo iznad pećine u kojoj je hram, sada je natkriveno ćeramidom (ili mediteranskim crijepom) da bi se spriječilo prodiranje vode u pećinu. Neku desetinu metara naviše je noviji, spratni konak.
U hram se ulazi ispod trema kroz vrata ne viša od 1,70 m.
Do manastira se najlakše dolazi sa puta Podgorica – Petrovac u blizini aluminijumskog kombinata.
