Neki ovo jezero pripisuju Sinjajevini, neki Durmitoru, ali jedno je izvjesno ono kao i obližnje Vražje pripadaju jezerskoj površi (visoravni) i pripadaju reonu nacionalnog parka Durmitor. U neposrednoj je blizini regionalnog puta Nikšić-Šavnik-Njegovuđa-Pljevlja kod sela Novakovići, na nadmorskoj visini od 1409 mnm. Vrlo je pristupačno. Od Vražjeg je udaljeno jedva 500 m ,a vrlo mu je slično. Spada u manja jezera, po dimenzijama je 340 m dugačko, 220 m široko, a u najveće dubine 5,5 m.Providnost mu je do 4 m. Naravno sve varira od sezonskih faktora. Vodu dobija otapanjem snijega i podzemnim izvorom, a gubi je isparavanjem. Na žalost u poodmakloj je fazi izumiranja. Mjesto na kom se nalazi poznatoje kao “Grčka strana” jer se prekoputa njega nalazi staro grčko groblje. Njegova pristupačnost nažalost podrazumjeva i izloženost zagađenju i to ugalvnom od izletnika i ribolovaca. Njegovo ime govori da je nekad bilo bogato ribom, danas je međutim situacija drugačija, jer nezasitost sportskih ribolovaca zna da iscrpi riblji fond, te povremeno dolazi do zabrane ribolova. okolina jezera je izuzetno lijepa, blago zatalasana prostranim pašnjacima i brežuljcima, pogodna za kampovanje, šetnje, rekreaciju.Nešto malo dalje nalazi se i četinarska šuma. Izuzetan je potencijal za eko-seoski turizam.
Legende
Postoji i par legendi zabilježenih u vezi ovog jezera. Prva je naravno vezana za njegovo ime i govori da je jezero bilo toliko puno ribe ,da se nije mogala izloviti, vrijeme ju je demantovalo.Druga datira iz II Svjetskog rata i govori da su neki talijanski vojnici uspjeli uloviti dvije pastrmke čija je veličina bila s kraja na kraj ceste. Priča se i da su u njemu nekad žene prale vunu što je potrovalo svu ribu.
